Przyroda – Strona 13.

Łacha Potocka

Czyli Park Kępa Potocka raz jeszcze, tym razem część bielańska. Chyba trochę skromniejsza, bardziej zadrzewiona i bardziej dzika. Chciałam przejść się po tych ogródkach, ale wstęp dla spacerowiczów był wzbroniony. ***

Zrośnięci(e)

Nie wiem, może to z powodu nagłej zmiany pogody, ale jakaś słabowita dzisiaj byłam. Mój rower też nie miał chyba dobrego dnia i na wszelkie sposoby dawał mi do zrozumienia, że wolałby postać sobie pod wiatą zamiast telepać się po leśnych wybojach i kałużach. „Jestem małym, miejskim rowerkiem, a nie jakimś crossowcem…” – zgrzytał, podskakującCzytaj dalej „Zrośnięci(e)”

Kępa Potocka

Drugi z marymonckich parków i ostatni z żoliborskich, położony nad Łachą Potocką – starorzeczem Wisły. Zdecydowanie rekreacyjny, upodobali go sobie zwłaszcza rowerzyści, rolkarze i hulajnogiści, przez co trzeba być cały czas czujnym.

Atlas dziwolągów

Spacer zainspirowany moją ostatnią lekturą, czyli „Atlasem najdziwniejszych stworzeń” kupionym w kiosku : ). Jak na wydawnictwo „Faktu” bardzo fajne opracowanie. Ponad setka „smoków”, „chochlików”, „bazyliszków”, „aniołów”, „diabłów”, „molochów”, „wampirów”, „amazonek”, „szkaradnic”, „potwor”, „żarłaczy”, „połykaczy” i innych dziwolągów, małych i dużych. Obok podstawowych informacji o wyglądzie, środowisku, fizjologii i zachowaniu tych zwierząt w książeczce zamieszczonoCzytaj dalej „Atlas dziwolągów”

Nad Utratą

Kolejna wycieczka rowerowa nad rzekę i łąki, połączona z obserwacją jaskółek. Kolory i gęstwiny późnego lata. Wybujałość, dojrzałość, przejrzałość. Zieleń zaczynająca przechodzić w żółcie, brązy i pomarańcze. Jaskółki śmigające pod mostkiem, gdzie czekają na nie podrośnięte już młode. Kwitnące trawy. Wszystko jakby rozleniwione, ociężałe. Tylko mrówki nieustająco pracowite.

Park Kaskada

Mniejszy z dwóch marymonckich parków. Spacer więc krótki, ale dość forsowny, bo teren mocno pagórkowaty, a żar lał się z nieba. Park jest pozostałością ogrodu przy pałacu Marie Mont.

Rudawka

Ostatnie PRL-owskie osiedle mieszkaniowe na Sadach Żoliborskich, w miejscu dawnego miasteczka Powązki, leżącego nad rzeczką Rudawką. Klimacik podobny jak na poprzednich. Zabytkowy budynek Liceum Ogólnokształcącego im. S. I. Witkiewicza, z bardzo ładnym ogrodem. Innych pozostałości po dawnych Powązkach jest niewiele. Jedną wyburzył Plastuś. Tę oszczędził. Wciąż mieszkają w niej ludzie. A to już pozostałość poCzytaj dalej „Rudawka”

Serek Żoliborski i wiadoma rocznica

Serek Żoliborski – śmieszna nazwa, ale poważna sprawa, bo układ urbanistyczny tego malutkiego powojennego osiedla włączony został niedawno do rejestru zabytków. Szczerze powiem, że ja nie zauważyłam w nim nic nadzwyczajnego, no ale ja się nie znam. Trójkąt, wokół niego bloki, a w środku liceum i dziwny okrąglak. Najciekawszą budowlą „serka” jest przedwojenna tzw. TwierdzaCzytaj dalej „Serek Żoliborski i wiadoma rocznica”

Sady Żoliborskie

Tu latem i jesienią czuć ferment. Nie żeby okoliczni mieszkańcy jacyś niespokojni byli, po prostu drzewa owocowe rosną tu na każdym kroku. A jabłek i gruszek nikt nie zbiera. Chociaż nie, w parku widziałam starszą panią, która schylała się po te zdziczałe jabłuszka. Sady Żoliborskie to też słynna perełka PRL-owskiej architektury mieszkaniowej z lat 60.Czytaj dalej „Sady Żoliborskie”

Uitwaaien nad Wisłą

Obejrzałam sobie dzisiaj rano na HBO „W głowie się nie mieści” – animację dla dzieci o emocjach. (W ramach pracy zdalnej, bo strasznie nie chciało mi się pisać raportu:)). Świetny przykład filmu, który bawiąc, uczy. O rzeczach ważnych, o których szkoła, zwłaszcza polska, nie uczy. O tym, czym są emocje, jaki mają na nas wpływCzytaj dalej „Uitwaaien nad Wisłą”