Ptasie radio

Make a sound map – take an A4 sheet and something to lean on outside, place an „x” in the centre to represent you, then illustrate or represent the sounds you hear around you using marks on the page.

Zmodyfikowałam trochę receptę i moje „outside” ograniczyłam do balkonu. Postanowiłam wykorzystać moje problemy ze snem i wczesnoporanne wybudzenia, by zwizualizować to, co dzieje się na zewnątrz między 5.00 a 6.00 rano.

Dzieje się dużo. Osiedle jest już dosyć stare (mniej więcej środkowy PRL) i położone jest na Żoliborzu, znanym powszechnie jako „zielony” (a także „pieprzony”). Peerelowski architekt zieleni zaszalał i posadził na moim podwórku mnóstwo drzew, które świetnie się przyjęły i wyrosły bardzo dorodne, zapewniając mieszkańcom dużo cienia i chłodu w czasie letnich upałów. (Niestety nie można tego powiedzieć o moim mieszkaniu, bo do niego popołudniami dociera jednak mnóstwo słońca). Są tu kasztanowce, lipy, jesiony, wierzba płacząca, jakieś drzewka owocowe, świerk, jarzębina, bez, wierzby oraz wiele innych drzew, których nazw nie znam. Oprócz drzew jest też sporo krzaków i żywopłotów w przyblokowych ogródkach. W tychże ogródkach mieszkańcy postawili karmniki i pojniki. W pobliżu jest kilka glinianek, do których zalatują kaczki. Niedaleko jest Park Sady Żoliborskie z drzewami owocowymi. Nieco dalej – niewielki, chroniony zespół przyrodniczo-krajobrazowy („Olszyna”) z rzeczką Rudawką. Jednym słowem – raj dla ptaków. Odgłosy miasta – trasa szybkiego ruchu (za ekranem dźwiękochłonnym na szczęście), ulica, tramwaje, odległe syreny pociągów podmiejskich, warkot samolocików z lotniska na Bemowie (wkurzający nieco), regularne dzwonki na lekcje z pobliskiej szkoły średniej (oraz uczniowska „łacina”), pikanie domofonu, szczekanie psów i pogaduszki sąsiadów mieszają się z kakofonią ptasich ćwierkań, śpiewów i skrzeków. A najlepiej słychać ją właśnie wiosną o świcie.

Co było słychać dzisiaj rano? Przede wszystkim wszędobylskie wróble, które założyły w przyblokowych żywopłotach własne osiedle (własny „zielony Żoliborz”). Na mapie zaznaczone jako małe „ptaszki” ). Wszędzie ich pełno. Potem – wrony, których też jest dużo („duże ptaszki”). Para wron zakładała wczesną wiosną gniazdo na wierzbie płaczącej i chyba już im się coś wykluło, bo słychać stamtąd jakieś młodociane krakanie. Mieszka tu też para gołębi, chyba sierpówek, których samiec nawołuje charakterystycznym „huhu – hu” („literki „u u u” w lewej części mapy). Co jakiś czas przelatują nisko szpaki (poziome „znaki równości”). Wysoko na niebie popiskują jaskółki lub jerzyki (ukośne „znaki równości” u góry mapy). Gdzieś w oddali podśpiewuje kos („zawijaski” u góry mapy). No i wiele innych sporadycznych ptasich odgłosów, niektórych bardzo ładnych, których nie potrafię niestety zidentyfikować (oznaczone na mapie różnymi zawijaskami i kreseczkami, gdzieś u góry). A także jednostajny szum trasy, odległy stukot kół tramwajów w interwałach kilkuminutowych i okazjonalnie przejeżdżające ulicą samochody. Mała kotłowanina w środkowej, dolnej części mapy (tuż nad „X-em”, czyli nade mną) – to wrona atakująca jakiegoś innego ptaka. Przeleciał też, dość wysoko, ale jednak jeszcze słyszalny, duży samolot pasażerski (cienka pojedyncza linia). Psiarze jeszcze nie wyszli.

Na mojej „sound map” przedstawia się to tak: