Park Dreszera

Październik spacerowo (i nie tylko) nie był dobrym miesiącem, może listopad będzie lepszy, choć nie sądzę, bo jak może być listopad lepszy od czegokolwiek. Ale próbować trzeba, zatem dzisiaj pierwszy listopadowy spacer, i nie na cmentarz, tylko do parku.

Górny Mokotów jest znacznie mniej zielony niż Dolny, ale jest tu parę miejsc ładnych i zielonych jednocześnie (choć o tej porze roku raczej żółto-złotych). Park Dreszera jest jednym z nich.

Park jest nieduży, ale stary i stylowy. I na niewielkiej powierzchni ma wszystko, co każdy szanujący się park mieć powinien – ogrodzenie, kilka eleganckich bram, fontannę, pomnik, kawiarenkę, plac zabaw i toaletę z prawdziwego zdarzenia. Latem czasami odbywają się w nim kameralne koncerty. Gdy mieszkałam na Wierzbnie, lubiłam tu przychodzić.

Z zasady nie publikuję tu starych zdjęć, ale tym razem zrobię wyjątek, bo myślę, że warto. W 2016 r., gdy jeszcze mieszkałam w tej okolicy, spotkałam zimą w tym właśnie parku najpiękniejszego bałwana, jakiego widziałam w życiu. Oto on:

Idąc dalej na zachód dochodzi się do ogródka jordanowskiego, przed którym stoi pawilon o nazwie Ogród.

Kolejka stoi do okienka z kebabami tureckiej restauracji Efes (filii restauracji na Saskiej Kępie). Tutejsze kebaby uchodzą za najlepsze w Warszawie, są z baraniną i kolejka po nie stoi tu zawsze. Jadłam je wielokrotnie i potwierdzam – są naprawdę smaczne. W samej restauracji też dobrze karmią.

Jest to najstarszy ogród działkowy w Warszawie, i drugi – co do „starszeństwa” – w Polsce, założono go w 1902 r.

Po drugiej stronie Parku Dreszera jest Skwer Małkowskich, z którego sekretnym przejściem można zejść, a raczej zjechać na Dolny Mokotów, a jego główną atrakcją jest grupa głazów narzutowych.