Żużel

W życiu bym nie pomyślała, że moja pierwsza wizyta na Narodowym odbędzie się przy okazji Grand Prix w sportach motorowych (?!). Ale gdy się weźmie pod uwagę, że się ma kuzyna, którego ojciec był mistrzem Polski w Czarnym Sporcie, to już nie jest takie zaskakujące.

Nie bardzo wiedziałam, o co chodzi, czy raczej jeździ, ale „robiłam flagę” podczas hymnu, świeciłam komórką, śpiewałam „Sen o Warszawie”, robiłam falę, buczałam na sędziego i miałam szalik, czyli krótko mówiąc kibicowałam jak się patrzy. I gdyby nie straszliwy ziąb, to bawiłabym się nawet nieźle. Żal mi było tylko ptaszka, który zabłąkał się pod dach stadionu i latał przerażony w straszliwym ryku motorów i tłumu.

Okienko pogodowe w drodze na stadion.

Najtańsze miejsca, pod samym dachem. Nie wzięłam lornetki.

Startowali zawodnicy z Polski, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Australii, Danii, Słowacji, Czech, Niemiec, Łotwy i Portugalii.

Ci szaleńcy jeżdżą bez hamulców. Sport jest bardzo niebezpieczny, także i podczas tegorocznego Grand Prix doszło do poważnego wypadku, Australijczyk wylądował w szpitalu.

Kibice z Australii, których kuzyn spotkał przed południem na mieście, nie przylecieli taki kawał drogi na próżno.